Editör: Mehmet Rifat
Yazarlar: Mehmet Rifat, Kemal Bek, Sema Rifat, Handan İnci, Oğuz Cebeci, Ayşe Ece, Ömer B. Albayrak, Necmiye Alpay, Gülce Başer, Eray Canberk, İnan Çetin, Osman Kahraman, Orhan Kâhyaoğlu, Öncel Naldemirci, Duygu Tekgül.
EDİTÖR’ÜN “GİRİŞ”İNDEN: Bizim Eleştirmenlerimiz Üstüne
«Bizim Eleştirmenlerimiz ortak bir çalışmanın ürünü. Temeli 1996 yılında yayımladığımız Eleştiri ve Eleştiri Kuramı Üstüne Söylemler ile atılan, 2004 yılında basılan Eleştirel Bakış Açıları ile de olgunlaşmaya başlayan bu çalışma, daha sonra isteğimiz üzerine Perşembe Toplantıları’na katılan ya da bizi kırmayıp uzaktan yazı ve önerileriyle desteğini veren araştırmacıların çabalarıyla son biçimine ulaştı.
Bizim Eleştirmenlerimiz’deki “Biz”, birinci aşamada, Türk dilinde üretim yapmış eleştirmenleri belirtiyor; ikinci aşamada ortak çalışmaya katılanların seçimini vurguluyor.
Bu kitap, hemen belirtelim, eleştiriye yönelik bir edebiyat tarihi çalışması, bir Türk eleştirmenleri sözlüğü ya da ansiklopedisi değil. Türk dilinde üretim yapmış eleştirmenlerin çalışma yöntemlerini betimlemeye çalışan ve tümükapsayıcı olmak gibi bir iddiası bulunmayan bir araştırma. Bu nedenle, kitapta eleştirmenlerin yalnızca yaklaşım biçimlerine ilişkin yorumlamalar yer almakta: Yukarıda soruna kuramsal açıdan bakarken değindiğimiz gibi metinler içine girerek bu eleştirel metinleri anlamlandırmaya çalışan Eleştiren-Özne’lerin bir ortak çabası bu araştırma.
Kitabımızda eleştirmenlere ilişkin olarak ortaya koyduğumuz sınıflandırma, yukarıda adlarını belirttiğimiz önceki ortak çalışmalarda yer alan sınıflandırma biçiminin geliştirilmiş, yeniden düzenlenmiş bir biçimi. Daha doğrusu eskiden belirlenmiş bölümleme ve adlandırma üstüne yeni getirdiğimiz önerilerin ortak çalışmaya katılanlar tarafından onaylanması sonucu ırtaya çıkmış bir düzenleme.
Bizim Eleştirmenlerimiz iki ana bölümden oluşuyor: Cumhuriyet Öncesi Dönem be Cumhuriyet Dönemi. Bu bölümlerin iç düzenlenişlerinde bir yandan eleştirmenlerin tarihsel akış içindeki konumları dikkate alındı, öte yandan da her bölümdeki eleştirel anlayış kendi yaklaşım biçimiyle bir sonraki bölümü çağrıştırdı, ona zorunlu olarak eklemlendi. Özellikle Cumhuriyet Dönemi’ndeki sınıflandırma başlıklarının, inceleme konusunun (yani eleştirmen metinlerinin) ayırıcı özelliklerinden kalkılarak oluşturulduğunu da burada belirtmek isteriz.
Bizim Eleştirmenlerimiz’deki yazılar imzalı olarak yayımlandı. Ayrıca her bölümün başına da (“1990’lardan Günümüze Öteki Yaklaşımlardan”ın dışında) o bölümle daha yakından ilgilenen bir araştırmacının yine imzalı yazısı eklendi. Bu araştırmacılar da değerlendirmelerinde, yargılama yapmaktan olabildiğince uzak durmaya özen gösterdiler.»
(Bizim Eleştirmenlerimiz, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, 1. bas., 2008, s. 8-9)